تویی سراسر عشق

تویی سراسر عشق

دلم پر از غوغا بود، امواج محبت به صخره های دلم برخورد می کرد و کف آلود به اقیانوس وجودم بر می گشت، ترانه های زندگی در قفس عمرم زندانی بودند و آواز آنها به گوش نیلوفران مست هستی نمی رسید.قلبم در زندان تپیدن اسیر بود. چاره ای نبود جز آزادی و رهایی برای شبنم های وجودم که ناگهان اشک در آلبوم چشمانم حلقه زد و در این حال بود که تو را یافتم و از عطر محبتت سرمست وشیدا شدم، تویی که سراسر عشق و محبت هستی.ای سرچشمه ی مهر و وفاداری، به تو وفادار خواهم ماند پس مرا دریاب.

ثبت شده در سایت شعرنو به تاریخ 90/05/14

به آدرس : http://www.shereno.com/post-12234.html