حدیث دل و دلتنگی

دل نوشته ها و آثار نظم و نثر شاعر عبدالحمید خدایاری

حدیث دل و دلتنگی

دل نوشته ها و آثار نظم و نثر شاعر عبدالحمید خدایاری

شهر من بمپور زمین

شهرمن بمپورزمین
سرزمینم شهر من بمپور زمین
جایگاه شاعران وعالمانی بالیقین
در درون دشت هایت گشته ام
با همه عشقم به تو دل بسته ام
قلعه ی باستانیت هم سرفراز
مردمانت سخت کوش وبی نیاز
رود پر پیچ وخمت گوید به ناز
قصه های کودکیم را به راز
نوجوانیم به میرآباد گذشت
زادگاهم ، مردمانش با گذشت
او ز تاریخ کهن دارد خبر
خاک اوهم چون طلایست درثمر
روزگاری داشت گندم بی حساب
صادراتش بود آن سوی تیاب
هی هی چوپان و داد بذرکار
مانده در دشت ودرون سبزه زار
در کشاورزی ندارد او مثال
گر بکارند گندم و بذر بلال
خشکسالی کرده ویرانش چونان
با صفایست دشت هایش هم چنان
گشته ویران تشنه ی آبادی است
یادگار کوشش اجدادی است
یادگار همّت اسلاف ماست
خاک او هم سهمی از اخلاف ماست
ای عزیزان همّتی والا کنید
باستانی شهر خود دارا کنید

ثبت شده در تاریخ شنبه 27 خرداد 1391 به شماره سریال 180475 در سایت شعرنو

چاره ی ناامیدی

http://www.shereno.com/image.php?op=newsimgf2&var=MTI5OTY5Mzc2NC0xMjQyMjEwNTEwNjUuanBn


میگن ناامیدی کفراست وبرای رفع آن بایدچاره ای اندیشید . من برای اینکه ناامیدی به سراغم نیاید،هر روزبه رودخانه نزدیک خانه ام میروم و روبروی دیواربلند آن می ایستم وفریادمی زنم ،آیا امیدی هست؟ آن طرف تر کسی با انعکاس پژواک صدا پاسخ میدهد امیدی هست ، . هست.. هست... هست.به نظرم حق با اوست، حتماً امیدی هست.

ثبت شده در سایت شعر نو به آدرس :

http://www.shereno.com/news2.php?op=show&id=11065

زایش بهار ، زایش زندگی

بهاربرای خانه تکانی دل درراه است
        به خودت تکانی بده
          زندگی را رنگ وبویی بهاری بخش
               وجودسردوبی نورت رابهاری کن
چشم وجودت را با بهار خداوندبیناکن
       آیینه ی زندگی تازه باش
          جلوه های خدارادربهارش تماشاکن
                 نیست شو،دربهارهستی راببین
تیرگی زمستان رابه فراموشی سپار
       زندگی دررستخیز است
         پاکی وزلالی بهاربی نهایت زیباست
                  وجودآسمانیت رابابهارمزیّن کن
جنگل وکوه ودرختان همه درتسبیح اند
        بهار آمده،برخیزوببین
               گلهاصحراراچوآتش فرا گرفتند
                 ابرباش ،به سخاوتت باران باش
گذر عمر مثل چهار فصل سال است
         عمرراورقی تازه بزن
          زندگی منتظرلبخند بهاری توست
                   برخیزلبخندی به بهاراهداکن


ثبت شده در تاریخ جمعه 27 اسفند 1389 به شماره سریال 123302 در سایت شعرنو

صبح امید و روشنی

می نویسم از صبح وروشنی


        می نویسم از عشق وتمنا


               بازهم می توان عشق را


                     از‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ پنجره ی صبح به تماشانشست


باچشمانی بیناوسرشارازنور


         گلدسته ی صبح را واقعی تردید


                آن وقت به وضوح خواهی دیدکه


                       سپیده دم صبح چقدر زیباست


آن گاه لمس خواهی کرد که


          نفس صبح چه شورانگیز است


                 شورانگیزتر ازآن صبحی ست که


                      سرشارازنوروروشنی وامیّدست


پروردگارا به دم مسیحایت سوگند


           صبح بی امیّد توراهرگزنمی خواهم


                  چون درآن خزان وخسرانی ست


                             که امید درآن مدفون است.


ثبت شده در تاریخ پنجشنبه 28 بهمن 1389 به شماره سریال 120140 در سایت شعرنو 


http://www.shereno.com/12670/12367/120140.html

شعرنو ، آغازبی انجام احساس

شعرنو،آغازبی انجام احساس


      حدیث دل ودلتنگی وشور


           تماشای اوج زیبایی واحساس


                  لمس حقایق با دیدگاهی شاعرانه


پروردن گلبوته ی عشق


       در لفاف شور و احساس


            عبور ازحصارشعرسنتی


                   با قربانی وزن وبحر وقافیه


پروردن ناگفته های زندگی


        با زبان شعر وشور وشوق


             باوراحساس و درک شعرخویش


                   باسرودی جاودانه مثل شعرنو


ثبت شده درتاریخ سه شنبه 10اسفند 1389 به شماره سریال 121516 درسایت شعرنو

میلاد نور بهانه ی وصل

جشنی درسراسرشهرهابرپاست


        کوه وجنگل وطبیعت همه دررقص اند


                 میلادی درراه است که در آن


                     زندگی رنگی جاودانه می گیرد


آری میلادختم رسل،دردانه ی هستی


         رسیده که از بحبوحه اش گویی


                چاک عشق وعاشقی معنوی تراست


                  که امیددرآن رنگ زندگی می گیرد

دنباله در ادامه مطلب

ادامه مطلب ...

شعر من شعر بهار

شعر من شعر بهاراست
شعرمن برگ اناراست
شعرمن آیینه ی عشق
شعرمن مجنون یاراست
    ××××××××
شعر من درد شقایق
شعرمن لبخند عاشق
شعرمن دردی زمینی
شعرمن گیسوی عارف
     ××××××××
شعر من درد درونه
شعر من رسم زمونه
شعر من شعری بهاری
با سرودی عاشقونه


ثبت شده در تاریخ شنبه 28 اسفند 1389 به شماره سریال 123384 در سایت شعرنو

سپهر مهر

چرااینگونه غمگینی،چرااینگونه نالانی؟
        چرااینگونه گریانی،چراازدردمی نالی؟
             مگرمحبوب تورخت ازدیارخویش بربسته؟
                 توراباعالمی دردوپریشانی رهاکرده؟
عنایت گرکندسویت،ببخشدمهرجانسوزش!
       توآرامش نمی یابی،توآسوده نخواهی شد؟
              تواندرنعمت عشق صبوروبردباراو
                 ذوب درمهروغرق الطافش نخواهی شد؟
اگرپاسخ عیانست ونمایان است
       چرادیگرتونالانی،چرابیجاپریشانی؟
              تورادرعشق خویش غرق خواهدکرد
                 تورادرمهرتابانش،سپهرمهرخواهدکرد


ثبت شده در تاریخ شنبه 21 اسفند 1389 به شماره سریال 122665 در سایت شعرنو

غیرت ، گوهر نایاب زمانه

شهر من شهریست آن سوی عشق
محبت را در آن جایی نیست
مردمانش سخت دل مرده اند
عشق به نهایت ذلت رسیده
ازچهره های ظاهرا" مظلومشان
دیده می شودناپاکی و بی غیرتی
دردلشان لانه کرده سخن چینی وبغض
که ؛ چشم فلانی چپ یا ناپاک است
غافل از این که،خودشان ناپاک ترند
دریدگی را به نهایت رسانده اند
این چه شهریست که برادراز برادر
دنباله در ادامه مطلب

ادامه مطلب ...

نگاه نو به زندگی

ای غم تو بیرون شو که دیگر
         وقت شادی و شوراست
            بهارست و زندگی سرشار از نور
زندگی رنگ و بوی دیگری دارد
          رنگ و بوی تازه ی زندگی
              با تو ای غم جان فرسا
سازگاری ندارد‌، اکنون برو
          وقتی دیگر بازگرد شاید نه
              دیگر بازگشت تو بی معنی است
آخه من با زندگی وجمع آشتی کرده ام
           می خواهم بانگاهی نوازجنس بلور
                 وبا عشق به زندگی نگاه کنم
نگاهی سرشار از مهر و عطوفت
           نگاهی مملوّ از نور وصفا
                  که هدیه ی بهار به زندگیست


ثبت شده در تاریخ سه شنبه 30 فروردین 1390 به شماره سریال 126377 در سایت شعرنو

غزل اجتماعی پایان دوران بی پولی


غم مخور دوران بی پولی به پایان می رسد
دارد این یارانه ها استان به استان می رسد


مبلغش هر چند فعلاً قابل برداشت نیست
موسم برداشت حتماً تا زمستان می رسد

در حساب بانکی ات عمری اگر پولی نبود
بعد از این یک پول یامفتی فراوان می رسد

چند سالی مایه داران حال می کردند و حال
نوبت حالیدن یارانه داران می رسد

دنباله در ادامه مطلب

ادامه مطلب ...

شب جراح زخم های کهنه ی من

شب جراح زخم های کهنه ی من شده است
تنهایی شبانگاهی ام را می پرستم
دوست دارم
همه ی دوستانم را در شب از دست دادم
همه ی آن عشق ها در شب به من خیانت کردند

شب هم خائن است که چراثانیه ثانیه ی تاریکی را

با روشنایی روز مدام خریدوفروش می کند 
دیگر به خیانت هم عادت کردم
دیگر هیچ رفتاری برایم زجر آور نیست
دیگر راحت می شود تشخیص داد نگاه ها را از هم
معنی طرد شدن را خوب می فهمم
من دگر می دانم
در قلبم جای خالی ی هست
که اگر لبریز شود
می میرم
من خودم می دانم تا پیش از خاک شدن
راهی طولانی در پیش دارم
تا به اصطلاح ، شاعر خوبی بشوم
من خودم می دانم
روز ها را می میرم
شب ها را با مرگ خویشتن
زنده نگه می دارم


20مرداد88 ایرانشهر

سخنان مثل جواهر جبران خلیل جبران


جبران خلیل جبران شاعر ، نقاش، نویسنده و متفکر لبنانی که در عمر کوتاه 48 ساله ( 1883 تا 1931 ) خویش راز های بسیاری را با آیندگان در میان گذاشت برآن هستم تا چند سخنی را برایتان باز گویم و بدین شکل یادش را گرامی دارم.


زجر کشیده ! تو آنگاه به کمال رسیده ای که بیداری در خطاب و سخن گفتنت جلوه کند . جبران خلیل جبران


چون عاشقی آمد، سزاوار نباشد این گفتار که : خدا در قلب من است ، شایسته تر آن که گفته آید : من در قلب خداوندم. جبران خلیل جبران


هنگامی که در سکوت شب گوش فرا دهی خواهی شنید که کوهها و دریاها و جنگلها با خود کم بینی و هراس خاصی نیایش می کنند . جبران خلیل جبران


و کدامین ثروت است که محفوظ بدارید تا ابد؟
آنچه امروز شما راست ، یک روز به دیگری سپرده شود.
پس امروز به دست خویش عطا کنید ، باشد که شهد گوارای سخاوت ، نصیب شما گردد ، نه مرده ریگی وارثانتان. جبران خلیل جبران

دنباله در ادامه مطلب

ادامه مطلب ...

جملات عارفانه زیبا از زبان دکتر شریعتی


خدایا

بگذار هرکجا تنفراست بذرعشق بکارم

هرکجا آزادگی هست ببخشایم

وهر کجا غم هست شادی نثار کنم

الهی توفیقم ده که بیش ازطلب همدلی همدلی کنم

بیش از آنکه دوستم بدارند دوست بدارم

زیرا در عطا کردن است که ستوده می شویم

و در بخشیدن است که بخشیده می شویم

دنباله در ادامه مطلب

ادامه مطلب ...

دوباره هوای چشمان تورا دارم

 


دوباره هوای چشمان تورا دارم 


نگاهت آن قدر به آسمان دلت شبیه است که


هر چقدر خسته و دل مرده وبی رمق باشم


باز شوق زندگی به رگهای بی جانم می دود


کاش هیچ وقت از حرف هایم خسته نشوی


میشود با تو به ارامش و خوشبختی رسید.


به تمام دیوارهای اتاقت حسادت میکنم


آنچنان سخت تو را در بر گرفته اند که


فرصت نمیکنی سری به تنهایی ام بزنی

عبدالحمید خدایاری 88/2/10 بمپور

می نویسم از تو


می نویسم،می نویسم از تو
 
می نویسم تا تن کاغذ من جا دارد
 
با تو از حادثه ها خواهم گفت
 
گریه این گریه اگر بگذارد
 
گریه این گریه اگر بگذارد
 
با تو از روز ازل خواهم گفت
 
فتح معراج ازل کافی نیست
 
با تو از اوج غزل خواهم گفت
دنباله در ادامه مطلب
ادامه مطلب ...

به انتظار نشستن


به انتظار نشستن


باز در ایستگاهی متروک عاشقانه به انتظار نشستم


ایستگاهی که با خود عهد کرده بودم تا زنده ام پا به انجا نگذارم..


 ولی....


ایستادم و ارام زمزمه های دلتنگیم را برای تو!!!! روی صفحه ی سفید قلبم حک کردم....


از عشقم اوازی سر دادم که سکوت چندین و چند ساله ام را شکستم....


و باور کردم که هر سکوتی روزی می شکند....


امروز ساعت ها...دقیقه ها و ثانیه ها را به انتظارت پیوند زدم


 تا شاید..


تا شاید روزی ...روزگاری از این ایستگاه متروک من عبور کنی


 و دلتنگی های نبودنت را روی در و دیوار این ایستگاه ببینی...


امروزم هر لحظه با یاد تو گذشت.....


کاش تو هم به یادم بودی...

می خواهم از ....

می خواهم ...

می خواهم از گرفته های دلم برایت بگویم  
از ابرهای تیره ای که با نسیم خیالت به آسمان دلم آوردی

می خواهم گریه کنم اما نمی توانم ...

می خواهم تو را به یاد بیاورم ... 
و با نگاه چشمان تو تا به صبح مژه بر هم نزنم
اما افسوس ... گذشت دقایق چهره ات را از یاد من برده اند ! ...

می خواهم اولین ساعتی که نگاهم کردی را به یاد بیاورم ...

اما افسوس ...آخرین نگاه تلخ و سرد تو نمی گذارد ! ...

می خواهم اولین دقایق با تو بودن را به یاد بیاورم ...

اما افسوس ...

می خواهم از گرفته های دلم برایت بگویم

اما نه! دلم نمی آید ...

می ترسم آسمان آفتابیت را ابری سازم ...

زخمه ای بر دل من

همه جا تاریک است.

من هم فانوس دلم را خاموش کرده ام...

بگذار تنها روی مهتابت بر آسمان این شبم بتابد.

تاریکی بسان ژاله از هر جا می ریزد....

و حتی از قلمم نیز نوری به بیرون پاشیده نمی شود.

ومن...

نجوایم را بر دیواره های سرد و تاریک دلم حک می کنم

تا وقتی دلم از طلوعت روشنی یافت خود در یابی حکایتی را که درنبودنت نگاشته شد.
سکوت در همه جا می پیچد...

و حتی زخمه های آهنگم نیزدیگر به سازم نمی چرگد.
و من...

زخمه ای بر دلم می زنم...

شاید به قلب شکسته ام رحم نمایی.

تا دیگر انتظار وصالت را نکشم

و تا کشتی عشقم، ساحل نشین وصلت شود ...

وبرای لحظه ای هم که شده با این وصال خوش باشم.

عبدالحمید خدایاری - میرآباد بمپور 20 مرداد89 - ساعت22:47

ثبت شده در تاریخ پنجشنبه 12 اسفند 1389 به شماره سریال 121718 در سایت شعرنو

http://www.shereno.com/12670/12410/121718.html

برای بودن یا نبودن !

دوست داشتم در آن هنگام که سر بر روی شانه هایت نهاده بودم. زمان را متوقف می کردم و برای یک بار هم شده حتی برای یک ثانیه زمان در دست من می بود.
امروز توانستم تیشه بر ریشه خار ننگین  نفس سرکش وجودم بزنم و با طناب محبت تو مهارش نمایم و توانستم خود را در کنار ریشه گل نیلو فری تو پیدا کنم و با تو ما شوم و هستی را معنایی دیگربخشم.

نمی دانم آن روز در چشمان تو به دنبال چه می گشتم اما می دانستم آنچه که به دل من آرامش می دهد در چشمان تو پنهان شده است.

آری تو با سادگی هرچه تمام دست من را در دست روزگار گذاشتی تا زمانه را به نظاره بنشینم .

به خیالم امروز روز آزادی توست تویی که به دنبال گذشت از من بودی تویی که به خیالم راهنمایم بودی تا مقصد را بیابم نمی دانم باز پا بر این جادة به ظاهرزیبا خواهم گذاشت یا نه .

  آری بیشتر از اینها می توان ثابت و پابرجا ماند آری بیشتر از اینها می توان همچون نگاه مردگان خیره شد ثابت ماند بر دود یک سیگار و خیره شد بر یک فنجان خالی آه آری بیشتر از اینها…

نمی دونم امشب چرا دل به دریا زده ام و دوست دارم بنویسم برای بودن یا نبودن.

خیلی دوست دارم نظرتون را در مورد این جمله بدونم :

برای با تو بودن باید از تو گذشت  یا  برای با تو بودن باید از بودن گذشت

عبدالحمید خدایاری - 20 مرداد 89 -میرآبادبمپور - ساعت21:26

ثبت در سایت شعرنو بتاریخ 1389/12/12 ساعت 14:46بعدازظهر

http://www.shereno.com/news2.php?op=show&id=10986